top of page
"The Heart of Darkness" 
Aliki PAPPA | Nikos SEPETZOGLOU

20 April 2024 - 21 June 2024

Aliki Pappa.jpg
Aliki Pappa.jpg
Nikos Sepetzoglou.jpg

"The year 2024 is Joseph Conrad's death centennial year" 

«Το έτος 2024 είναι η εκατονταετηρίδα θανάτου του Τζόζεφ Κόνραντ» 

What if an exhibition was inspired by literature? This is the challenge that Gallery 3Portes has set itself, giving the title of its next project to one of Joseph Conrad’s greatest literary works, “Heart of Darkness”.On this occasion and in the name of Conrad’s Darkness, Gallery 3Portes invited the contemporary artists Aliki Pappa and Nikos Sepetzoglou to present, for the first time together, a selection of works, to establish a metaphorical principle between the literary spirit and the visual their sensitivities. This scenographic interpretation of Conrad’s work within the gallery creates a sensitive space concerning the dark and disturbing aesthetic that is so characteristic and recognizable.
Reflecting on a contemporary art exhibition based on a reading, the gallery invites the public to discover how literature can influence an artistic work by acting as a matrix.
“And what a womb is that! Because it is not the first time that “Heart of Darkness” has been adapted: the most famous is Coppola’s film “Apocalypse Now” in 1979. Conrad’s quintessentially modern story, written in 1902, is still open to interpretation. A violent critique of colonialism, a demonstration of man’s alienating desire to dominate at all costs, and an analysis of his complex relationship with the untamed forces of nature, this literary work is an inexhaustible inspiration for the present and the future, even for the visual arts. Thus, when darkness is more fertile than light, an initiatory journey begins, whose dark path illuminates more than it conceals. A leap into the unknown with a dense emotional climate, characterized by the transition between intense black and chiaroscuro, where this pair of visual artists try their hand at this unimaginable strangeness.
Between Alikis Pappa’s anthropomorphic designs and the structuring power of black in Nikos Sepetzoglou’s objects, black is no longer the color of loss and mourning, but becomes a harbinger and revelatory factor. Through a selection of important works, this exhibition invites us to read, look, and feel the hypnotic darkness. On the edge of the fantastic, an initiatory journey in the heart of a land that no longer seems earthly, “Heart of Darkness” stops us at the zero point of history, where the complex construction of our essence begins. Formless matter in an undefined and undefined out of place, this darkness becomes the center of the universe, where the taste of the eternal is still felt. That’s when the impenetrable meets its demons,” writes Sophie Fardella, who is curating the exhibition with Tasos Kaliakatsos.

​Τι θα γινόταν αν μια έκθεση ήταν εμπνευσμένη από τη λογοτεχνία; Αυτή είναι η πρόκληση που έθεσε στον εαυτό της η Γκαλερί 3Portes, δίνοντας τον τίτλο του επόμενου έργου της σε ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα του Joseph Conrad, την «Καρδιά του Σκότους».Με αυτή την αφορμή και στο όνομα του Σκότους του Conrad, η Γκαλερί 3Portes προσκάλεσε τους σύγχρονους καλλιτέχνες Αλίκη Παππά και Νίκο Σεπετζόγλου να παρουσιάσουν, για πρώτη φορά μαζί, μια επιλογή έργων, για να καθιερώσουν μια μεταφορική αρχή μεταξύ του λογοτεχνικού πνεύματος και των εικαστικών τους ευαισθησιών. Αυτή η σκηνογραφική ερμηνεία του έργου του Κόνραντ εντός της γκαλερί δημιουργεί έναν ευαίσθητο χώρο που αφορά τη σκοτεινή και ενοχλητική αισθητική που είναι τόσο χαρακτηριστική και αναγνωρίσιμη.

Αναλογιζόμενη μια έκθεση σύγχρονης τέχνης που βασίζεται σε μια ανάγνωση, η γκαλερί προσκαλεί το κοινό να ανακαλύψει πώς η λογοτεχνία μπορεί να επηρεάσει ένα καλλιτεχνικό έργο λειτουργώντας ως μήτρα.
«Και τι μήτρα είναι αυτή! Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που η «Καρδιά του Σκότους» διασκευάζεται: η πιο γνωστή είναι η ταινία του Κόπολα «Αποκάλυψη Τώρα» το 1979. Η κατ' εξοχήν σύγχρονη ιστορία του Κόνραντ, που γράφτηκε το 1902, είναι ακόμη ανοιχτή σε ερμηνείες. Βίαιη κριτική της αποικιοκρατίας, επίδειξη της αλλοτριωτικής επιθυμίας του ανθρώπου να κυριαρχήσει με κάθε κόστος και ανάλυση της πολύπλοκης σχέσης του με τις αδάμαστες δυνάμεις της φύσης, το λογοτεχνικό αυτό έργο αποτελεί ανεξάντλητη έμπνευση για το παρόν και το μέλλον, ακόμη και για τις εικαστικές τέχνες. 


Έτσι, όταν το σκοτάδι είναι πιο γόνιμο από το φως, αρχίζει ένα μυητικό ταξίδι, του οποίου το σκοτεινό μονοπάτι φωτίζει περισσότερα από όσα κρύβει. Ένα άλμα στο άγνωστο με πυκνό συναισθηματικό κλίμα, που χαρακτηρίζεται από τη μετάβαση μεταξύ του έντονου μαύρου και του chiaroscuro, όπου αυτό το ζευγάρι εικαστικών καλλιτεχνών δοκιμάζει τις δυνάμεις του σε αυτή την αδιανόητη παραδοξότητα.
​Ανάμεσα στα ανθρωπόμορφα σχέδια του Αλίκη Παππά και τη δομική δύναμη του μαύρου στα αντικείμενα του Νίκου Σεπετζόγλου, το μαύρο δεν είναι πλέον το χρώμα της απώλειας και του πένθους, αλλά γίνεται προάγγελος και αποκαλυπτικός παράγοντας. Μέσα από μια επιλογή σημαντικών έργων, η έκθεση αυτή μας καλεί να διαβάσουμε, να κοιτάξουμε και να νιώσουμε το υπνωτικό σκοτάδι. Στην άκρη του φανταστικού, ένα ταξίδι μύησης στην καρδιά μιας χώρας που δεν μοιάζει πλέον γήινη, η «Καρδιά του Σκότους» μας σταματά στο σημείο μηδέν της ιστορίας, εκεί όπου ξεκινά η πολύπλοκη κατασκευή της ουσίας μας. Άμορφη ύλη σε μια απροσδιόριστη και απροσδιόριστη εκτός τόπου και χρόνου, αυτό το σκοτάδι γίνεται το κέντρο του σύμπαντος, όπου η γεύση του αιώνιου είναι ακόμα αισθητή. Τότε είναι που το αδιαπέραστο συναντά τους δαίμονές του», γράφει η Sophie Fardella, η οποία επιμελείται την έκθεση μαζί με τον Τάσο Καλιακάτσο.

bottom of page